Η παράδοση της μεταφοράς του λειψάνου του Αγίου Αντωνίου στη Βέροια

Σχετικά με τη μεταφορά του αγίου Αντωνίου από τα Πιέρια στη Βέροια διασώζεται παράδοση η οποία θέλει την άμαξα που μετέφερε το λείψανο του αγίου να περνάει από διάφορα χωριά του κάμπου της Βέροιας και να καταλήγει στην πόλη, παραπλεύρως του ναού του, εκεί όπου μέχρι σήμερα σώζεται η μουριά όπου σταμάτησαν τα βόδια.

Σύμφωνα με την παράδοση λοιπόν, όταν βρέθηκε το σώμα του αγίου από κηνυγούς ξεκίνησε έριδα για το ποιοι θα το πάρουν για να το μεταφέρουν στον τόπο τους. Μετά από συζητήσεις κατέληξαν στο να τοποθετήσουν το σώμα σε μια άμαξα την οποία έσυραν βόδια. Τα βόδια ξεκίνησαν και μετά τη διάβαση του ποταμού Αλιάκμονα φαίνονταν ότι θα κατευθυνθούν προς τη Θεσσαλονίκη. Όμως η πορεία του άλλαξε... Περνώντας, λοιπόν, από τον τόπο όπου σήμερα το χωριό Κουλούρα έκαναν στο κέντρο του χωριού τρεις κύκλους και εξαιτίας αυτού του γεγονότος το χωριό ονομάστηκε Κουλούρα. Έπειτα, στην έκταση όπου το χωριό Σταυρός τα βόδια έκαναν το σημείο του Σταυρού και εξαιτίας αυτής της κίνησης έλαβε το χωριό το όνομά του. Τη Μέση διήλθαν από τη Μέση της εκτάσεώς της κ.ο.κ., ενώ από την Ξεχασμένη, ξέχασε να περάσει μέσα από το χωριό. Τα βόδια συνέχισαν την πορεία τους και κατέληξαν εκεί όπου ήταν η πατρική οικία του αγίου στη Βέροια, όπου και εκκλησία τιμώμενη στην Παναγία. Η άμαξα σταμάτησε στον αύλειο χώρο του ναού, όπου μεχρι σήμερα σώζεται η μουριά. Εκεί ετάφη ο άγιος και αργότερα κατασκευάστηκε ναός προς τιμήν του Αγίου.

Περισσότερα βλ. Αναστάσιος Χριστοδούλου, Ιστορία της Βέροιας, 1960, 52-53. Την παράδοση αυτή καταγράφει και ο μοναχός Αρσένιος Μπογιαλής. Βλ. Γεώργιος Χιονίδης, Ο Όσιος Αντώνιος, ο Νέος, Βέροια, 1965, 57-58.