Αντώνιος Αντωνιάδης

Ο ευεργέτης της Βέροιας, ο ιδρυτής της "Στέγης του Πολιτισμού"

Ο Αντώνιος Αντωνιάδης γεννήθηκε στη Βέροια το έτος 1895. Τα πρώτα γράμματα σπούδασε στη γενέτειρά του και κατόπιν μετακινήθηκε, αρχικά, στο Τσοτύλι για να συνεχίσει τις γυμνασιακές του σπουδές στο φημισμένο Γυμνάσιο - Οικοτροφείο Τσοτυλίου και μετέπειτα στη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησαν οι ακαδημαϊκές σπουδές στη Φαρμακευτική Σχολή του πανεπιστημίου Αθηνών, απ’ όπου αποφοίτησε το έτος 1925.

Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία ως ανθυποφαρμακοποιός και συμμετείχε στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, στη Μικρασιατική Εκστρατεία και αργότερα στην Εθνική Αντίσταση. Για την προσφορά του στους αγώνες του Έθνους τιμήθηκε με διπλώματα και μετάλλια. 

Μετά την αποφοίτησή του από το Πανεπιστήμιο Αθηνών, επέστρεψε στη Βέροια για να ασκήσει το επάγγελμά του στο φαρμακείο που προϋπήρχε  στο ισόγειο του πατρικού του σπιτιού στη σημερινή οδό Αριστοτέλους.

Η προθυμία του φαρμακοποιού Αντωνιάδη για παροχή βοήθειας στον πάσχοντα συνάνθρωπο ήταν ένα από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του. Προφορικές μαρτυρίες διαφωτίζουν πτυχές του βίου του. Άνδρας αρχοντικός, σοβαρός και συνάμα πρόσχαρος υποδεχόταν τους πελάτες του με αγάπη και διάθεση για βοήθεια. Έχοντας πλήρη επίγνωση του επαγγέλματος – λειτουργήματος, το οποίο εκτελούσε ήταν πρόθυμος να εξυπηρετήσει, ακόμα και να διευκολύνει τους συνανθρώπους του, ιδιαίτερα δε, αν αυτοί αντιμετώπιζαν και οικονομικά προβλήματα.

Ο Θ. Πολυχρονιάδης αναθυμούμενος την παλιά Βέροια και το φαρμακείο του Αντωνιάδη αναφέρει: «…Μόνο στο φαρμακείο δε ζυγώναμε. Μια γυάλα κόκκινη γιομάτη μυστήριο, πάνω σ’ ένα περβάζι. Ένα φίδι τεράστιο στη φορμόλη… φωτογραφίες παλιές, έπιπλα αντίκες, όλο μυστήριο και φόβο…».

Επιπλέον, ο φαρμακοποιός Αντωνιάδης, ήταν και παρασκευαστής καλλυντικών. Εκτός από αυτά, πολλοί αγόραζαν από το φαρμακείο αρώματα και κολόνιες για ενηλίκους και παιδιά. Σε μια εποχή όπου οι πολλοί δεν είχαν τη δυνατότητα του καλλωπισμού με ακριβά καλλυντικά και αρώματα, έβρισκαν την καλή και συνάμα οικονομική λύση του καλλωπισμού με τα παρασκευάσματα του κυρ – Αντώνη. Βασικά συστατικά τους ήταν το αγγουρόνερο, αιθέρια έλαια από πικραμύγδαλο κ.α.

Η δράση του Αντωνιάδη δεν περιορίστηκε μόνο στον επαγγελματικό τομέα. Αντίθετα, υπήρξε έντονα κοινωνικός και δραστηριοποιήθηκε σε πολλούς τομείς της πολιτικής κοινωνικής και πολιτισμικής ζωής του τόπου. Πολιτικά σκεπτόμενος, σε περιόδους πολιτικής κρίσης τολμούσε να προβάλει τις πολιτικές του θέσεις και κατά τον εκδότη της τοπικής εφημερίδας «Ο Θαρραλέος» Ηλία Νόβα «… ξάφνιαζε με τα «μανιφέστα» που εξαπέλυε εν όψει δημοτικών ή γενικών εκλογών…». Παρά ταύτα», συνεχίζει ο Νόβας, «δεν πρόβαλε στην πολιτική κονίστρα δια να διεκδικήσει (αν και διέθετε τεράστιον ηθικόν ανάστημα) δημοτικόν ή βουλευτικόν αξίωμα, διά να υπηρετήσει καλύτερα τη Βέροια. Έζησε μακράν της πολιτικής και των συνυφασμένων με δαύτην συγκινήσεων. Όμως δεν έπαυσε να δείχνει, με το δικό του τρόπο, την αγάπη του, προς τα κοινά».

Θέλοντας να συμβάλει στην ανάπτυξη του πολιτισμού συνέδραμε και συμμετείχε ως μέλος στην «Ένωση Επιστημόνων Βέροιας», στη «Φιλαρμονική Σχολή Βέροιας» και σε άλλους συλλόγους αναλόγου ενδιαφέροντος. Τέλος, τον Αντωνιάδη ενδιέφερε και η πορεία και ανάπτυξη του αθλητισμού στην πόλη. Η άνοδος της τοπικής ομάδας «Βέροια» στην Α΄ Εθνική Κατηγορία αντιμετωπίστηκε με χαρά και αισιοδοξία από τον Αντωνιάδη. Έκφραση της χαράς αλλά και απόδειξη του ευρύτερου ενδιαφέροντός του για την πορεία της ομάδας αποτελεί η επιβράβευση των παικτών και του προπονητή με σημαντικό ποσό, το οποίο απέδωσε ο ίδιος στον καθένα προσωπικά σε ειδική τελετή στην αίθουσα εκδηλώσεων του Γυμνασίου της Βέροιας.

Την ίδια εποχή νυμφεύθηκε τη Μαίρη Αργυράκη από τη Θεσσαλονίκη με την οποία έζησαν στη Βέροια. OΑντώνιος Αντωνιάδης απεβίωσε στις 27 Σεπτεμβρίου 1976, στη Βέροια, όπου και ετάφη.

Η Βέροια θρήνησε στην αγγελία του θανάτου του ευεργέτη της. Οι συνάδελφοί του φαρμακοποιοί μέσω του συλλόγου τους αποφάσισαν,  το Δ.Σ. να παρακολουθήσει σύσσωμο τη νεκρώσιμη ακολουθία του συναδέλφου τους, να εκφράσει τα συλλυπητήρια του στην οικογένεια του εκλιπόντος, να παραμείνουν κλειστά τα φαρμακεία επί μία εργάσιμη ώρα, να κατατεθεί το ποσό των 10.000 δρχ υπέρ της Στέγης Γραμμάτων και Τεχνών, να αναρτηθεί η φωτογραφία του στα γραφεία του συλλόγου και να δημοσιευθεί το ψήφισμα στον Τύπο.

Ο τοπικός Τύπος στις σελίδες του περιέλαβε εκτενή δημοσιεύματα για την είδηση του θανάτου του ευεργέτη της Βέροιας. Βεροιώτες συγγραφείς, αρθρογράφοι και φίλοι του Αντωνιάδη έγραψαν για τον εκλιπόντα στον Τύπο. Μεταξύ αυτών ο Γιώργος Χιονίδης, ο Νίκος Αδαλόγλου, ο Θώδωρος Πολυχρονιάδης, ο Ηλίας Νόβας, ο Στέλιος Σβαρνόπουλος, ο Στέφανος Ζάχος, ο Γιάννης Αλεξιάδης, ο Μιχάλης Μαρμαράς κ.α.

 

Απόσπασμα από το άρθρο του Εμμανουήλ Ξυνάδα, «Αντώνιος Νικ. Αντωνιάδης. Ο ευεργέτης της Βέροιας και η συμβολή του στην πολιτιστική ανάπτυξη της πόλης», Πολιτιστικά Δρώμενα, 59 (Ιαν-Απρ. 2015), 25-32.

Επικοινωνία - Όροι χρήσης

Επικοινωνία 

Διεύθυνση
Παύλου Μελά & Μπιζανίου Βέροια Τ.Κ 591 00
Τηλέφωνο  
2331078127 - 2331078100
Email: info@veriahistory.gr
Όροι Χρήσης
Ιστοσελίδας
 

Δήλωση προστασίας προσωπικών δεδομένων
  Σημείωμα 
Ο δικτυακός χώρος veriahistory.gr βρίσκεται σε περίοδο δοκιμαστικής λειτουργίας και υπόκειται σε συνεχόμενες λειτουργικές και δομικές αλλαγές καθώς και συνεχόμενη προσθήκη περιεχομένου